توسل

توسل به اولیاء الهی و وسیله قرار دادن آنهــا در پـــیشگاه الـــهی برای آمــــرزش گـــناهان و رسیدن به مطلوبات،امری است که در آیات وروایات ما آمـــــده است و چون آنان را دارای وجودات مستقل از خداوند متعال نمیدانیم بلـــــــکه آنها را وابسته به خداوند متعال میدانیم و وسیلهای در پیشگاه او قرار میدهیم، توسل به آنها شرک نیست. در این مقاله این موضوع بررسی شده است.زندگی بشربر اساس بهرهگیری از وسائل و اسباب طبیعی استوار است که هر یک آثار ویژه خود را دارند همـــــــــه ما هنگام تشنگی آب مینوشیم،و هنگام گرسنگی غذا میــــــخوریم چه رفع نیــــــــاز توسط وسائل طبیعی، به شرط آنکه برای آنها(استقلال در تأثیر »)قائل نشویم،عین توحید است قرآن یادآور میشود که: ذوالقرنین در ساختن سد از مردم درخواست کمک کرد(فأعینونی بقوة جعل و بینهم ردما)کهف / 95   :با قدرت خویش مرا یاری کنید تا میان شما و آنان (یأجوج و مأجوج) سدی بر پا سازم کسانی که شرک را به معنـــی تعلق و توسل به غیر خدا » تفسیر میکنند،حرفشان تنها در صورتی صحیح است که ما برای ابزار و وسائط موجود،(اصـــــالت و استقلال)قائل شویم،