ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
سوره بقره : آیه ی 70 قَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّکَ یُبَیِّن لَّنَا مَا هِىَ إِنَّ الْبَقَرَ تَشَبَهَ عَلَیْنَا وَإِنَّآ إِنْ شَآءَ اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ
(بار دیگر به
موسى) گفتند: از پروردگارت براى ما بخواه تا بر ما روشن کند چگونه گاوى
باشد؟ زیرا این گاو بر ما مشتبه شده و اگر خداوند بخواهد (با توضیحات تو)
حتماً هدایت خواهیم شد.
پیام های آیه
1- توجّه به مسائل فرعى، انسان را از تمرکز نسبت به مسائل اساسى، باز مىدارد. «انّ البقر تشابه علینا»
2- روحیّهى لجاجت باعث مىشود حقّ بر انسان مشتبه شود. «انّالبقرتشابه علینا»
3- گاهى سؤال براى تحقیق و علم و آگاهى نیست، بلکه نشانهى روح لجاجت و طفره رفتن است. «یبیّن لنا ما هى انّ البقر تشابه علینا»
4-
رهبران الهى، صعهى صدر دارند و جسارت را به روى خود نمىآورند. (کلمه
«ربّک» بجاى «ربّنا» یک نوع جسارت بود که بارها تکرار شد، ولى حضرت موسى به
روى خود نیاورد.)
تفسیر نورالثقلین، ج1، ص89.
حضرت زهرا (س) فرمودند:
فجعل الله...اطاعتنا نظاما للملة و امامتنا أمانا للفرقة؛
خدا اطاعت و پیروی از ما اهل بیت را سبب برقراری نظم اجتماعی در امت اسلامی و امامت و رهبری ما را عامل وحدت و درامان ماندن از تفرقه ها قرار داده است.
(بحار الانوار، ج 43، ص 158)
وَمَثَلُ الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوَ لَهُمْ ابْتِغَآءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ تَثْبِیتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ کَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَأَتَتْ أُکُلَهَا ضِعْفَیْنِ فَإِنْ لَمْ یُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ
سوره مبارکه بقره آیه 265
و مَثل کسانى که اموال خود را در طلب رضاى خداوند واستوارى روح خود انفاق مىکنند، همچون مَثل باغى است که در نقطهاى بلند باشد (واز هواى آزاد بحدّ کافى بهره بگیرد) وبارانهاى درشت به آن برسد ومیوهى خود را دو چندان بدهد. واگر باران درشتى نبارد، بارانهاى ریز و شبنم (ببارد تا همیشه این باغ شاداب و پر طراوت باشد.) و خداوند به آنچه انجام مىدهید بیناست.
درسهای این آیه:
1- اگر هدف، تحصیل رضاى خداوند ورشد و کمال روحى باشد، کارها بارور مىشود. «ابتغاء مرضات اللّه... فاتت اُکلها ضعفین»
2- اخلاص، ساده بدست نمىآید، باید به سراغ آن رفت. «ابتغاء مرضاة اللّه»
3- کارهاى خالص، همچون مزرعهاى در نقطهاى مرتفع است که از خرابى سیل محفوظ است. «بربوة اصابها»
4-
اگر هدف خدا باشد، از جلوهها و جمالها هم محروم نمىشویم. مخلصین در
جامعه محبوبتر از ریاکارانند. «جنّة بربوة» انفاق خالص، همانند مزرعهى در
دامنه کوه وزمین مرتفع است، که همه مردم آنرا مىبینند واز آن لذّت
مىبرند.
5 - مهمتر از امکانات، بهرهگیرى از امکانات است. بارانِ ریز
یا درشت مهم نیست، مهم آن است که زمین بتواند آن را جذب کند. «فان لم یصبها
وابل فطلّ»
لطفا قبل از مطالعه این پست قسمت اول توسل در قرآن را از لینک زیر مطالعه فرمایید
تهمت غلو و غالی بودن به شیعه
اشاره:
یکی از پدیده های
انحرافی که در حوزه ی اعتقادات دینی در جهان اسلام رخ داده است پدیده غلو و
ظهور غالیان است.آنان کسانی بودند که در حق پیامبر(ص)یا مولایم علی بن
ابیطالب(ع)و ائمه اهل البیت(ع)یا افراد دیگر به الوهیت ،و حلول خداوند در
آنها ، و با اتحاد خداوند با آنان قایل شده اند.طبق گزارش های تاریخی
،بیشترین غلو در جهان اسلام در مورد مولایم امام علی(ع)و در حق او صورت
گرفته است.شیخ مفید(ره)در مورد غلات گفته است:(عده ای از متظاهران به دین
اسلامنند که در حق امیر المومنین(ع) و امامان از ذریه او قایل به الوهیت و
نبوت شدند.آنان گمراه و کافرنند(امیرالمونین(ع) به قتل آنان دستور داده
استو ائمه اهل البیت(ع)آنان را کافر و خارج ازز دین دانسته اند.{1}
نشانه های غلو:
غالیان
در جهان اسلام عقایدی داشتندکه برخی از آنهابا عقاید مذاهب اسلامی همانند
بودند. ولی عقایدیکه از ویژگی های آنان بود و نشانه های غلو به شمار
میروندعبارتند از:
1)اعتقاد به الوهیت پیامبر اکرم(ص)یا مولایم امیر الومنین(ع)یا یکی از ائمه اهل البیت(ع)،یا فرد دیگری.
2)اعتقاد به اینکه تدبیر جهان به پیامبر اکرم(ص)یا امیر المونین(ع)یا ائمه اهل البیت(ع)یا افراد دیگری واگذار شده بود.
3)اعتقاد به نبوت امیر المونین(ع)یا ائمه دیگر ،یا فردی از امت اسلامی.
شیخ
مفید (ره)در مورد نشانه های غلو گفته است:(در علامت غلو همین کافی است که
فردی نشانه های مخلوق بودن را در پیشوایان معصوم(ع)نفی کند و به الوهیت
آنان قایل شود)
آیا حضرت آدم (ع) هم به اهل البیت(ع) توسل پیدا کرده است؟!
منبع از کتب اهل سنت : تفسیر درالمنثور جلال الدین سیوطی ص۳۲۳ ۳۲۴
ترجمه
متن صفحه ۳۲۳ : حضرت آدم به خداوند می فرماید : پروردگارا من از تو به حق
محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم می خواهم که تو پاک و منزه هستی و
جز تو خدایی نیست که من به خودم ظلم کردم پس توبه مرا بپذیر همانا که تو
توبه پذیر بخشنده هستی.این همان کلماتی است که خدا به حضرت آدم برای
بپذیرفتن توبه او آموخته بود.
ترجمه متن صفحه ۳۲۴ : روایت است از ابن
نجار که او از ابن عباس روایت می کند که گفت : من از رسول خدا صلی الله
علیه و آله و سلم پرسیدم آن کلمات کدام کلمات بودند که خداوند به حضرت آدم
آموخت و توبه او را پذیرفت. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند :
حضرت آدم خدا را صدا زد بحق محمد ، و علی ، و فاطمه ، و حسن ، و حسین توبه
مرا بپذیر پس بعد از آن خداوند توبه حضرت آدم علیه السلام را پذیرفت.
برچسبها:
اهل سنت و توسل,توسل پیدا کردن به اهل البیت, متوسل شدن به اهل البیت,حضرت آدم و توسل به اهل البیت,اثبات توسل به اهل البیت محرم 91, توسل به امام حسین (ع) محرم 91, پاسخ به شبهات توسل به اهل البیت وهابیت
ادامه مطلب ...