FORTY TRADITIONS ON THE GHADIR

FORTY TRADITIONS ON THE GHADIR

 Hello my friends

 Good times, I wish good luck

It was in the tenth year of Hijra . Muslims having finished the ceremony of Haj along with the Holy Prophet of Islam , Muhammad (peace be upon him) , which was called Hajjatul Wida , the farewell Haj , were returning to the Holy city of the Prophet , Medina .
When Prophet�s caravan arrived at the territory of Rabeq , 3 miles away from Johfa , which is the gathering point of the pilgrims , the arch Angel Gibraeel came down to the Prophet (Peace be upon him) in a place called "Ghadir khom" carrying the following verse :
یا ایها الرسول بلغْ ما انْزل الیْک من ربک وان لمْ تفْعلْ فما بلغْت رسالته والله یعْصمک من الناس
O Messenger! Proclaim (the Message) which has been sent down to you from your Lord . And if you do not , then you have not conveyed His Message . Allah will protect you from mankind
Surah Al- Ma?idah , verse : 67
The order of dismounting was issued for all the caravans . All the pilgrims stayed there . By noon , the weather was scorchingly hot . The Holy Prophet (Peace be upon him) offered the Noon Prayer along with the congregation . After that , as people surrounded him from everywhere , he settled on to a high spot which was made by the shackles of camels and rendered a public sermon with an audible tone and said :
"Oh , People! Time is imminent that I answer the call of time and take eternal leave from you . I am accountable and you are responsible

  Please,To read more go to Read More

برای فرج بسیار دعا کنید...

أَکْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِکَ فَرَجُکُم‏...

 

و بسیار دعا کنید برای تعجیل فرج که آن فرج شما است.

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

خیلی دلم گرفته برایم دعا کنید......

ای آقای مهربان

امشب خدای یکتا را بحق تو قسم داده ام ، کی می شود بحال خرابم دعا کنی

آقاجون  عمریست کوچه گرد دیار محبتم ،شاید دلت بسوزد شاید دعام کنی

با این همه روسیاهی ،با این کوله بار سنگین گناه

                                                                      بازم همه دلخوشیم توئی آقا 

مولای من همیشه شمارا دعا میکنم و از خدای یکتا میخواهم فرجتون را نزدیک کند  

 اما ای کاااااش دل به غیر شما الفتی نداشت

مهدی جان کجای این عالم هستی هرکجا هستی نظربه حال دلم کن که سرد وخاموش است

آقاجانم این شبها به یاد ما هم باش خودت از خدا بخواه کمکمون کنه 

شهادت امام جعفر صادق(ع) تسلیت باد

فرزند فاطمه ششمین نور سرمدم
                             شیخ الائمه صادق آل پیمبرم

من آخرین امام بقیع مدینه ام
                                            زهر جفای خصم شرر زد به سینه ام 

شعر مناجاتی دعای کمیل در رابطه با مولایمان امام زمان (عج)

شعر درد و دل با آقامون ،ولی نعمتمون مولا امام زمان (عج)

 

قابل اجرا در مراسمات دعا و.... با توجه به موقعیت زمانی و مکانی

برای شرکت در قرعه کشی بهترین سبک اینجا کلیک کنید

غیر از تو نیست آرزوی منتهی ما
ای رد پات روی گل ابتدای ما
شکر خدا که مانده پس از قرنها هنوز
عطر نفس کشیدن تو در هوای ما
شبهای جمعه یاد شما زنده می شود
وقت دعا،دعای سریع الرضای ما
شبهای جمعه شکر خدا دیده می شود
مهرت به پای تذکره کربلای ما
شبهای جمعه ناله زهرای مرضیه است
آتش زند به دامنه رو ضه های ما

لینک های پیشنهادی:

اشعار مناجات با خالق یکتا

اشعار مداحی

آموزش مداحی

حضرت الله

توسل در قرآن قسمت (2)

توسل در قرآن

عرض سلام ،ادب و احترام محضر بازدیدکنندگان محترم

لطفا قبل از مطالعه این پست قسمت اول توسل در قرآن را از لینک زیر مطالعه فرمایید

توسل در  قرآن قسمت (1)

آیه استغفار:ولو انهم اذ ظلموا انفسهم جاؤک فاستغفرالله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توّاباً رحیماً؛(نساء(4) آیه 64)
و اگر آنها هنگامی که به نفس خود ظلم کردهاند، پیش تو آیند و از خدا طلب مغفرت کنند و رسول هم برای آنان طلب آمرزش کند،خداوند را توبه پذیر و مهربان خواهند یافت.مفسر بزرگ اهل سنت، ابن کثیر، در ضمن تفسیر آیه مذکور، این حکایت مشهور را نقل کرده است که شیخ ابومنصور صباغ از عتبی نقل میکند. او میگوید: من نزدیک قبر نبی اکرم(ص) نشسته بودم که مردی اعرابی آمد و گفت: السلام علیک یا رسول الله.من این قول خدا را شنیده ام که میفرماید:ولو انهم اذ ظلموا انفسهم جائوک...آمده ام در حالی که از گناهم طلب آمرزش کرده، تو را در پیشگاه خداوند عالم شفیع خود قرار میدهم. یا خیر من دفنت بالقاع اعظمه++فطاب من طیبهن القاع والاکم نفسی الفداء لقبر انت ساکنه++فیه العفاف و فیه الجود و الکرم آن مرد این اشعار را انشا کرد و رفت. در این هنگام خواب بر من غالب شد. رسول خدا را در خواب دیدم که فرمود: ای عتبی خودت را به اعرابی برسان و به او بشارت بده که خداوند او را بخشیده است.(صابونی، محمدعلی، مختصر تفسیر ابنکثیر، ج 1، ص 410 ؛ ثعالبی، ابوزید، تفسیر ثعالبی، ج 2، ص 257)