بحث توسل

 مقدمه ای بر بحث توسل

واژه توسل دوبار در قرآن کریم آمده است این واژه به معنای تقرب جستن، منزلت جستن و نزدیک شدن به غیر توسط چیزی، به کار رفته است. با ژرفنگری در منابع اسلامی به این نتیجه میرسیم که توسل انواع فراوانی دارد. بعضی از انواع توسل، به اتفاق همه دانشمندان اسلام جایز، بعضی از آن ممنوع و حرام و بعضی دیگر مورد اختلاف است. توسل به حق نبی، توسل به آثار نبی و توسل به دعای نبی و اولیای الهی بعد از حیات، از انواع اختلافی است. از روایات اسلامی استفاده میشود که توسل جستن به ذات نبی و آثار آن حضرت و اولیای الهی هیچ اشکالی ندارد. از زمان صدر اسلام نیز سیره صحابه، تابعین و مسلمانان همین بوده است؛ ولی در قرون بعد، افرادی از جمله ابن تیمیه این امر را ممنوع اعلام کردند که شکاف بزرگی بین مسلمانان ایجاد شد. محمد بن عبدالوهاب نیز در قرن دوازدهم آن را تشدید نمود و این مسئله باعث اختلاف میان مسلمانان شد.

لینکهای پیشنهادی:

معنای واژه توسل (وسیله)

انواع توسل

صفویان به زور ایرانیان را شیعه کردند

تهمت غلو و غالی بودن به شیعه

چه قدر زیباست!!!

سلام محضر همه بازدید کنندگان عزیز

چه قدر قشنگ و زیباست واقعا هیچ مذهبی نیست که به اندازه شیعه دعاهای زیبا و پر معنا داشته باشد.

بـسْـمِ اللَّهِ الـنُّـورِ ،بـسْـمِ اللَّهِ نُـورِ الـنُّـورِ

بـسْـمِ اللَّهِ نُـــــورٌ عَـلــى‏ نُـــورٍ ،

بـسْـمِ اللَّهِ‏ الَّــــذى‏ هُـــوَ مُــدَبِّــرُ الاُمُــورِ

بـسْـمِ اللَّهِ الَّــــذى‏ خَلَقَ الـنُّـورَ مِنَ النُّورِ

اَلْـحَـمْدُ للَّهِ‏ِ الَّـذى‏ خَلَقَ الـنُّـورَ مِنَ الـنُّــورِ

وَ اَنْـــزَلَ الـــنُّـــــورَ عَــلــىَ الـــــطُّـــــــورِ

فـى‏ کِـتـابٍ‏ مَسْطُـورٍ ، فى‏ رَقٍّ مَـنْـشُـورٍ

بـِـقَـدَرٍ مَــقْــدُورٍ ، عَـلـى‏ نَـبـِىٍّ مَـحْـبُــورٍ

اَلْـحَـمْـدُ للَّهِ‏ِ الَّــذى‏ هُــوَ بـِالْـعِــزِّ مَـذْکُــورٌ

وَ بـِالْـفَـخْـرِ مَـشْهُـورٌ ، وَ عَـلَـى الـسَّـرَّ آءِ

وَ الــضَّــرَّ آءِ مَــشْـکُـورٌ ، وَ صَــلَّــى الـلّـهُ

عَلى‏ سَیِّـدِنا مُـحَـمَّـدٍ وَ آلِـهِ الـطَّـاهِـریـنَ

مسأله توسل

مساله (توسل) نیز شبیه مساله (شفاعت) است، این مساله به صاحبان مشکلات معنوی و مــــادی اجازه میدهد که دست به دامان اولیاء الله بزنند تا به اذن الله حل مشکلاتشان را از خدا بخواهند یعنی از یکسو خود به درگاه خدا روی میآورند و از سوی دیگر اولیاء الله را وسیله قــترار میدهند:(و لو انهم اذ ظلموا انفسهم جائوک فاستغفروا الله و استغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحیما)،اگر آنـتها هنگامی که به خود ستم میکردند(و مرتکب معصیت میشدند)به نزد تو میآمدند و از خدا طلب آمرزش میکردند،و رسول خدا (ص) نیز برای آنها طلب آمرزش مینمود خــــــــدا را توبه پذیر و مهربان میــتـافتند(1) و نیز در داستان برادران یوسف (ع)میخوانیم:آنها به پدرشان متوسل شدند و گفتند:(یا ابانا استغفر لــتنا انا کنا خاطئین)،ای پدر! برای ما، از خدا آمرزش بخواه چرا که ما خطا کار بودیم ،پــتدر پیر (یعــقوب پیامبر) این پیشنهاد را از آنها پذیرفت و به آنان وعده مساعد داد و گـــــــفت:سوف استغفر لکم ربی به زودی برای شما از پیشگاه پروردگارم طلب آمرزش میکنم(2)اینها گواه بر این است که (توسل )در امتهای پیشین بوده و هست ولی نباید از این حد منطقی فراتر رفت، و اولیاء الله را مستقل در تاثیر و بــــی نیاز از اذن خدا دانست که سبب (شرک و کفر)خواهد شد.و نیز نباید توسل به صورت عبادت اولیاء الله در آیدکه آن هم (شرک و کفر است)زیرا آنــها در ذات خود و بدون اذن پروردگار مالــــــک سود و زیانی نیستند قل لا املک لنفسی نفعا و لا ضرا الا ما شاء الله، بگو: من (حتی) برای خودم مالک ســود و زیانی نیستم مگر آنچه خدا بخواهد (3) .و غالبا در میان گروهی از عوام از همه فرق اسلامی همیشه افراط وتفریطهایی در مساله توسل دیده میشود که باید آنها را ارشاد و هدایت کرد.

پی نوشت ها:

1] سوره نساء، آیه64

2] سوره یوسف، آیه 97 و98

3}سوره اعراف، آیه 188 ]